Jedno z pierwszych stworzonych przez człowieka włókien do
produkcji odzieży to sztuczny jedwab. Początkowo nazywany 'jedwab wiskozowy'
lub 'drewniany jedwab' był miękki i połyskujący. Stworzono go jako alternatywę
dla istniejących materiałów. Od 1924 roku w USA oficjalnie nazywano go 'rayon'.
Był wygodny, ekonomiczny, łatwo poddawał się farbowaniu. Wywołał rewolucję na
rynku odzieżowym.
W latach 80. XIX wieku francuski hrabia Hilaire de
Chardonnet opracował technologię wytwarzania tkaniny z celulozy wykorzystując
badania jedwabników. Chciał stworzyć nowy rodzaj jedwabiu produkowany z
wykorzystaniem środków chemicznych. Jednakże obecną metodę przetwarzania
jedwabnej wiskozy opracowali brytyjscy chemicy: Charles Frederick Cross, Edward
John Bevan i Clayton Beadle. Patent przyznano w 1892 roku. Tkaninę wytwarza się
ze ścieru drzewnego, dlatego nie można jej nazwać syntetyczną. Pomiędzy 1910 a
1914 rokiem pojawiły się pierwsze tkaniny nadające się do użycia.
W latach 20. ze sztucznego jedwabiu szyto tanie sukienki,
bieliznę i pończochy.
 |
| Bielizna ze sztucznego jedwabiu |
Projektanci luksusowych strojów, na przykład Elsa
Schiaparelli, eksperymentowali z nowym materiałem, łącząc go z naturalnymi
włóknami.
 |
| Suknia Elsy Schiaparelli |
Jedną z zalet włókien
wiskozowych jest to, że w procesie produkcji można decydować o ich
właściwościach- mogą imitować wełnę, jedwab, bawełnę lub len. W dzisiejszych
czasach sztuczny jedwab jest nadal często stosowanym surowcem do produkcji
odzieży.
Źródło: 100 idei, które zmieniły modę; Harriet Worsley
Źródło: 100 idei, które zmieniły modę; Harriet Worsley
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.