Na początku XX wieku kobiety z dumą wciskały się w gorsety usztywniane metalowymi prętami lub fiszbinami, ściskajac się do tego brutalnie sznurowadłami. Aby dodatkowo podkreślić talie, na biodrach i pod ramionami umieszczano poduszki.
Nie wszystkie jednak kobiety gotowe były znosić niewygody związane z gorsetem.
W 1904r. angielskie sufrażystki rozpoczęły kampanie przeciw gorsetowi, niedługo potem dołączyły do nich Francuzki.
Wybawienie przyniósł 2 lata pózniej francuzki projektant Paul Poiret, który stworzył spódnice sięgającą do samej ziemi, spływajaca łagodnie od wysokiej talii zaznaczonej wstażką, która znajdowała się tuż pod biustem.
 |
| Paul Poiret |
Od tej pory kobiety mogły swobodnie oddychać, jednak nie zrezygnowały całkowicie z ksztaltujacej sylwetkę bielizny. Gorsety szyto z elastycznych tkanin, dzięki którym biodra były kształtne, brzuch płaski a biust podkreślony. Nie były jednak one idealnym rozwiązaniem ponieważ ograniczaly ruchy nóg.
Po wybuchu I wojny światowej, kiedy kobiety zaczęły wykonywać męskie zawody, elastyczne gorsety skrócono, aby umożliwić większa swobodę ruchów. Ostatecznie gorset zastąpiono elastycznym pasem na biodra noszonym z biustonoszem.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.