Kiedy miał trzydzieści cztery lata, wszedł pewnego razu do kościoła, gdzie zobaczył młodziutką dziewczynę, Julię Primic, i zakochał się w niej po uszy. Niczym średniowieczni minstrele zaczął pisać dla niej wiersze z nadzieją, że ją poślubi.
Julia pochodziła jednak z bogatej mieszczanskiej rodziny i prócz tego przypadkowego spotkania w kościele Preserenowi nie udało się nigdy więcej do niej zbliżyć.
Ale właśnie to jedno spotkanie dało mu natchnienie do napisania najlepszych wierszy. Dało też początek jego legendzie. Na małym centralnym placu Lublany stoi pomnik poety. Kto podaży w ślad za spojrzeniem posągu, dostrzeże po drugiej stronie placu twarz kobiety wyrzezbioną w fasadzie jednego z domów. Tam właśnie mieszkała Julia.
Preseren nawet po śmierci patrzy na swą Niemożliwa Miłość.
A gdyby bardziej uparcie walczył? "
 |
| Pomnik Preserena |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.